Een bijzondere dag.
Na jaren mailcontact gaan we Anne-Mieke opzoeken in het ziekenhuis van Leuven, waar Anne-Mieke die keer heel lang verblijft.
Spannend , want niet alleen Anne-Mieke zie ik die dag voor het eerst , maar ook Gerda.
Gerda is helemaal vanuit Arnhem gekomen en vanaf Roosendaal rijden we samen gezellig verder. Helaas hadden we toen nog geen TomTom en moesten we het met een uitgeprinte routebeschrijving doen.
12 baanswegen! Het Belgische verkeer zoeft links en rechts langs ons heen. Wij bleven stug in het midden rijden, bang om ineens een afslag te missen........
Samen rijden is een stuk gezelliger en zo leer ik Gerda ook weer kennen. We hebben veel gemaild, maar elkaar in het echt zien is toch weer anders.
We vinden het ziekenhuis toch vlot en zijn helemaal niet veel verkeerd gereden, dankzij de feilloze vrouwelijke navigatie!
In het ziekenhuis verrassen we Anne-Mieke, die helemaal niet weet dat we komen.
Wat is ze verrast!
We hebben honderd uit gepraat. Ik herinner me dat we 5 kwartier in een uur praatten.
Anne-Mieke bleek een hele warme spontane lieverd te zijn (dat wisten we natuurlijk al van het mailen, maar toch) die zo dankbaar was dat we kwamen en voor alles wat we hadden meegebracht om haar verblijf daar aangenamer te maken.
Het was moeilijk weggaan en haar daar weer achter te laten, wetend dat we elkaar vast heel lang niet meer zouden zien, niet wetend dat dit de laatste keer zou zijn...........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten